23-26 november 2013; Geen diagnose, we gaan!
Blijf op de hoogte en volg Rixta
26 November 2013 | Curaçao, Meeuwtje
Maandag 25 november 2013; Thuisgevoel
Het gaat lekker. De bootjes-elektricien heeft ons afgelopen zaterdag redelijke hoop gegeven en komt morgenochtend zijn definitieve thuismetingen doorgeven. Richard, onze Nederlandse bootjes-deskundige, houdt ons wakker en laat ons niet overmatig positief worden. Wel in de zin van een positieve stemming, die hebben we er weer helemaal in, maar niet in valse hoop. Het onweer heeft toch wel één en ander gedaan. Zover is duidelijk. Nederlandse nuchterheid, daar houden we van.
Het is avond, stikdonker, op het vuur een potje rode kool en gehaktballen, hoe huiselijk kun je het hebben. We weten hier inmiddels hoe laat de bussen gaan, waar de was gedaan wordt, welke winkels we moeten hebben en wie er zoal nog meer op het Spaanse Water vertoeven. We voelen ons thuis. Nog elke dag klussen we, langzaamaan wel in rustiger tempo. Toiletbuizen zijn vervangen, vakken gesorteerd, vochtvlekken bewerkt en beschildert en jawel, de forward looking sonar (riffenspotter) doet het perfect! We leren het wel, schakelen naar de tropen en weer op je boot gaan wonen kost gewoon tijd. Plan B en C voor de navigatie liggen klaar, dus wat het morgen ook wordt, wij en de Let's go zijn er helemaal aan toe om weer te gaan reizen. Papieren kaart is ingeslagen en ligt keurig tussen alle andere inmiddels keurig gesorteerde en opgeruimde spullen bij het vakje kaarten, bovenop de kaart van Zeeland.
Dinsdag 26 november 2013; Oh yeh, Caribean!
Uhm, ah ja, zo was dat! Helemaal vergeten. Net zoals ik weer even moest wennen aan bij de officiële autoriteiten niet gaan lopen grinniken en geiten, maar gewoon serieus vriendelijk blijven lachen. Geen enkele aanleiding tot wat dan ook geven. Niet zeggen: Ja het had gekund dat de boot vanaf 13 november op het Spaanse Water voor anker was maar ja, toen waren we nog op de werf hè, maar weet u, ach, als het nu eenmaal al zo in de papieren staat lekker laten staan, geeft anders zoveel gedoe toch? Niet, ik herhaal NIET doen. Want eigenlijk moeten ze dan de papieren verscheuren, naar de werf gaan bellen, de papieren en stempels van de werf erbij halen, betaalbewijzen opsnorren, en eh ja, dat duurt even. In dit geval deed ze (gelukkig, heldendaad voor haar!) of ze me niet hoorde, keek erg wazig, ging een andere klant helpen, haalde ons twintig minuten later opnieuw bij het loket en vroeg nogmaals of alles zo klopte. Ja, zeker zeker, klopt helemaal, geweldig bedankt, dank u, nee, helemaal goed, perfect, ja wij liggen al heel lang op dat Spaanse Water, eindeloos lang al ja.
Nou en dan dus vandaag; geen elektriciteitsman. Af en toe een sms dat hij het niet gaat halen, dat nog wel. Mijn hersenradars komen langzaam weer in beweging, worden afgestoft en ingeolied. Oh ja, je moet je zo min mogelijk afhankelijk van anderen maken op zo'n reis. Je moet zelf die handleiding opstarten en zelf aan de slag. Da's waar ook, even vergeten. Wij zijn in elk geval naar de winkel gesneld om alles voor een lange oversteek in te slaan. Gaan met die banaan! De shuttelbusman herkent ons al bij de winkel: Ah ... wegwezen hier! We bestellen de waterboot om morgenvroeg water te laden en gaan met de tien-uur bus erna uitklaren, daarna? Gaan! Hoe?
De windmeter is stuk en die hebben we tijdelijk door een geheel mechanisch handmatige vervangen, geen elektra nodig. De tridatameter is stuk. De snelheid moeten we zelf maar schatten, de diepte kunnen we op onze prachtige riffenspotter zien en welke kant we opgaan zetten we in de papieren kaart. We hebben immers nog een werkende stand-alone gps, met veel dank aan de vorige eigenaar (Dankje Piet!). De plotter is waarschijnlijk stuk, AIS hebben we dus niet, gewoon goed uitkijk houden of er anderen aan komen varen. En, we hebben nog een ipad met een navionics kaart en gps-positie èn onze eigen handheld GPS op batterijen. Intussen zijn we via marktplaats in onderhandeling over prima tweedehands spullen. We gaan vrienden die ons komen bezoeken op Sint Maarten heel lief aankijken of die wat spullen mee willen nemen voor ons in het vliegtuig? Toch hartstikke warm hier joh, bijna geen eigen bagage nodig toch? Alleen korte broek, shirt, snorkel en zonnebrand. Het gaat vast allemaal helemaal goed komen. We varen eerst in dagtocht naar Bonaire, even inslingeren. Daar gaan we de boel een paar daagjes verkennen want het moet weergaloos mooi zijn. En daarna geen we op pad naar de British Virgin eilanden, 480 mijl tegen wind en stroom in, we gaan het beleven!
Het gaat lekker. De bootjes-elektricien heeft ons afgelopen zaterdag redelijke hoop gegeven en komt morgenochtend zijn definitieve thuismetingen doorgeven. Richard, onze Nederlandse bootjes-deskundige, houdt ons wakker en laat ons niet overmatig positief worden. Wel in de zin van een positieve stemming, die hebben we er weer helemaal in, maar niet in valse hoop. Het onweer heeft toch wel één en ander gedaan. Zover is duidelijk. Nederlandse nuchterheid, daar houden we van.
Het is avond, stikdonker, op het vuur een potje rode kool en gehaktballen, hoe huiselijk kun je het hebben. We weten hier inmiddels hoe laat de bussen gaan, waar de was gedaan wordt, welke winkels we moeten hebben en wie er zoal nog meer op het Spaanse Water vertoeven. We voelen ons thuis. Nog elke dag klussen we, langzaamaan wel in rustiger tempo. Toiletbuizen zijn vervangen, vakken gesorteerd, vochtvlekken bewerkt en beschildert en jawel, de forward looking sonar (riffenspotter) doet het perfect! We leren het wel, schakelen naar de tropen en weer op je boot gaan wonen kost gewoon tijd. Plan B en C voor de navigatie liggen klaar, dus wat het morgen ook wordt, wij en de Let's go zijn er helemaal aan toe om weer te gaan reizen. Papieren kaart is ingeslagen en ligt keurig tussen alle andere inmiddels keurig gesorteerde en opgeruimde spullen bij het vakje kaarten, bovenop de kaart van Zeeland.
Dinsdag 26 november 2013; Oh yeh, Caribean!
Uhm, ah ja, zo was dat! Helemaal vergeten. Net zoals ik weer even moest wennen aan bij de officiële autoriteiten niet gaan lopen grinniken en geiten, maar gewoon serieus vriendelijk blijven lachen. Geen enkele aanleiding tot wat dan ook geven. Niet zeggen: Ja het had gekund dat de boot vanaf 13 november op het Spaanse Water voor anker was maar ja, toen waren we nog op de werf hè, maar weet u, ach, als het nu eenmaal al zo in de papieren staat lekker laten staan, geeft anders zoveel gedoe toch? Niet, ik herhaal NIET doen. Want eigenlijk moeten ze dan de papieren verscheuren, naar de werf gaan bellen, de papieren en stempels van de werf erbij halen, betaalbewijzen opsnorren, en eh ja, dat duurt even. In dit geval deed ze (gelukkig, heldendaad voor haar!) of ze me niet hoorde, keek erg wazig, ging een andere klant helpen, haalde ons twintig minuten later opnieuw bij het loket en vroeg nogmaals of alles zo klopte. Ja, zeker zeker, klopt helemaal, geweldig bedankt, dank u, nee, helemaal goed, perfect, ja wij liggen al heel lang op dat Spaanse Water, eindeloos lang al ja.
Nou en dan dus vandaag; geen elektriciteitsman. Af en toe een sms dat hij het niet gaat halen, dat nog wel. Mijn hersenradars komen langzaam weer in beweging, worden afgestoft en ingeolied. Oh ja, je moet je zo min mogelijk afhankelijk van anderen maken op zo'n reis. Je moet zelf die handleiding opstarten en zelf aan de slag. Da's waar ook, even vergeten. Wij zijn in elk geval naar de winkel gesneld om alles voor een lange oversteek in te slaan. Gaan met die banaan! De shuttelbusman herkent ons al bij de winkel: Ah ... wegwezen hier! We bestellen de waterboot om morgenvroeg water te laden en gaan met de tien-uur bus erna uitklaren, daarna? Gaan! Hoe?
De windmeter is stuk en die hebben we tijdelijk door een geheel mechanisch handmatige vervangen, geen elektra nodig. De tridatameter is stuk. De snelheid moeten we zelf maar schatten, de diepte kunnen we op onze prachtige riffenspotter zien en welke kant we opgaan zetten we in de papieren kaart. We hebben immers nog een werkende stand-alone gps, met veel dank aan de vorige eigenaar (Dankje Piet!). De plotter is waarschijnlijk stuk, AIS hebben we dus niet, gewoon goed uitkijk houden of er anderen aan komen varen. En, we hebben nog een ipad met een navionics kaart en gps-positie èn onze eigen handheld GPS op batterijen. Intussen zijn we via marktplaats in onderhandeling over prima tweedehands spullen. We gaan vrienden die ons komen bezoeken op Sint Maarten heel lief aankijken of die wat spullen mee willen nemen voor ons in het vliegtuig? Toch hartstikke warm hier joh, bijna geen eigen bagage nodig toch? Alleen korte broek, shirt, snorkel en zonnebrand. Het gaat vast allemaal helemaal goed komen. We varen eerst in dagtocht naar Bonaire, even inslingeren. Daar gaan we de boel een paar daagjes verkennen want het moet weergaloos mooi zijn. En daarna geen we op pad naar de British Virgin eilanden, 480 mijl tegen wind en stroom in, we gaan het beleven!
-
27 November 2013 - 07:41
Mieke:
Geen diagnose, geen dure operatie, geen medicatie, maar wat goede oude, vertrouwde behandelmogelijkheden: papier, mechanische windmeter en de juiste dosis zelfvertrouwen. Genezen verklaard, de zeilen hijsen en wegwezen. Whoeiiii!!
Liefs, Miek -
27 November 2013 - 07:58
Jetty:
Het lijkt mee te vallen met de schade. Jullie the positivos wensen we een goede start en een heerlijke tijd. We volgen graag op afstand. Succes Jetty -
27 November 2013 - 08:41
Richard:
Succes met de apparatuur daar, even iets positiefs!..... Het is hier koud en druilerig takke weer!!!
Geniet van het zonnetje
Richard -
27 November 2013 - 09:05
Erik Van Tienhoven:
Ja, en dan, gewoon gaan genieten!!! Mvg.Erik -
27 November 2013 - 10:10
Jacqueline Van Dijk:
Geniet van het mooie weer en natuur! Groetjes Jacqueline -
27 November 2013 - 10:24
Kurt-Karel:
Kanjers, laat je leven niet beheersen door alle elektronische schijnveiligheid en weg ermee. Vertrouw op je eigen zeemanschap en geniet van wat je dierbaar is. In jullie vakjargon heet dat loslaten en gaan. Liefs Kurt-Karel -
27 November 2013 - 14:42
Riet Van De Loo:
Spannend wat gaat komen. Lekker genieten met en van elkaar.
Groetjes Rieti -
27 November 2013 - 18:37
Welmoed:
Zonder de elektronica zal het best lukken, scheelt ook stroom. Heel veel vaar plezier naar Bonaire.
liefs Welmoed -
27 November 2013 - 18:38
Welmoed:
eet toevallig vandaag ook rode kool
Welmoed -
27 November 2013 - 18:55
Anouschka:
Heeeel veel plezier! -
27 November 2013 - 19:40
Wouter:
Ook net rode kool gegeten. Dat schept een band....
Tja, elektronica. Goed opletten dan maar. Een ouderwets sleeplog om de afgelegde afstand in zeemijlen te meten, is ook erg goedkoop.
Eerst maar eens genieten van Bonaire. Het is daar echt te gek, vooral onder water.
Groetjes Wouter en Hermine -
27 November 2013 - 21:31
Aleid:
ik heb de foto's bekeken, en het ziet er weer heel exotisch uit, vooral vanuit een kouder wordend Zweden....
goede reis en liefs,aleid -
28 November 2013 - 19:12
Chris En Joke:
Ook wij willen jullie een heel goede reis wensen, wellicht met wat minder electronica (kan dan ook niet kapot gaan) en de gewone vervangmiddelen (GPS' je, gezond verstand, doorzettingsvermogen en creativiteit). Heel veel plezier in de Caraiben en behouden vaart! Chris en Joke -
29 November 2013 - 17:25
Ilja:
Spannend! Succes met de intro vaart naar Bonaire, hoop dat de tussenoplossingen goed werken!
Groet,
Ilja -
29 November 2013 - 17:26
Ilja:
Owja, en mochten jullie nog iemand nodig hebben die apparatuur naar de Caribbean moet brengen, dan houdt ik me uiteraard aanbevolen ;P
-
30 November 2013 - 17:59
Patrici:
Hallo Eddy en Rixta,
Alweer een hoop meegemaakt in de korte tijd
dat jullie er zijn zeg en heerlijk dat jullie naar
Bonaire gaan, mooie dingen zien en heerlijk
genieten samen!!! Misschien weer met gezelschap
van een vogeltje. Heel veel plezier samen:-)
Liefs van Patricia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
