18-22 november2013; Kwetsbaarheid
Blijf op de hoogte en volg Rixta
22 November 2013 | Curaçao, Willemstad
dinsdag 19 november 2013; Kwetsbaarheid
Het besef begint door te dringen dat de navigatie instrumenten mogelijk toch echt stuk zijn. We hebben stiekem op internet naar prijzen gekeken; windmeter en klok zomaar 1000,- euro. En dan nog een plotter van zomaar 4000 euro. Dat gaat dus niet. Of misschien gaat dat 1 x, maar wat als er dan weer blikseminslag komt. We kunnen toch niet al op dag 1 van wereldreis deel 2 door al onze reserve heen zijn. Terug naar papieren kaart? Misschien wel ja. Waarschijnlijk. Daar moeten we in elk geval over na gaan denken. We hebben ook nog een laptop met gps-muis. Moeten we over nadenken. Eerst even bijkomen. Na weken het huis van Eddy voor verhuur gereed maken, op eigen werk verhuizen en een goede week hard aan de boot op de werf werken is het ons even teveel. Echt. Stilte. Wat eraan vooraf ging en wat zeker ook meespeelt in deze stilte is het bericht dat een zeilvriendin die we vorig jaar op reis nog ontmoetten is overleden. Wat een mooi mens was dat. Oneerlijk. Stilte.
woensdag 20 november 2013; Bijkomen
Eergisteren hing ik nog in de mast. Dat was een ander soort kwetsbaarheid. Dat was vooral moedig. Bij beide rolfoksystemen was er een schroef naar buiten gedraaid zodat de ene fok niet meer naar beneden kon en de andere niet meer omhoog. Tsja, de mast op en neer gaan kan ik intussen prima. Maar jezelf halverwege in een stoeltje loslaten van de mast en naar de voorkant van de fokken zien te komen is een heel ander verhaal. Het geeft een soort vrije-val gevoel. Maar dan zonder de veiligheidsgordels van de Efteling. Gelukkig gaat Eddy dit keer er niet relativerend tegenin als ik bovenin hangend roep dat ik nooit, echt NOOIT meer de mast in wil. Hij voorkomt met een lijn dat ik terug kan klappen tegen de mast (in die vrije val ja) en blijft gewoon roepen dat ik een held ben. Dat helpt. Als de schroeven na een aantal pogingen eenmaal aangedraaid zijn en ik weer rustig bij de mast hang roep ik dat het oké is om toch maar gewoon door te gaan. Hijs me gelijk maar helemaal naar boven in die mast om alles daar te controleren. Eddy spuugt twee keer in zijn handen, trekt de armspieren stevig strak en liert mij helemaal naar boven. Lastige klus, maar deze kunnen we gelukkig zelf oplossen.
En sommige dingen zitten mee; de 'forward looking sonar' (om riffen te spotten) zit onderin de boot en lekt niet, de boot ligt prachtig geverfd en gepoetst weer in het water en toen we op full speed moesten varen om de pontjesbrug te halen werden we, heel grappig, koninklijk toegezwaaid (net als Willem Alexander en Maxima gisteren) door hordes toeristen op de kade. Vanmorgen vroeg heb ik in alle stilte de satteliettelefoon gestart. Die lijkt het te doen. Ook de tv voor onze geliefde dvd's doet het zo te zien nog. En de electronica-man van het eiland kan al over ... 3 dagen komen om de boel echt te diagnosticeren. Oké, de stootwilhoezen blijken twee maten te klein geleverd maar ach, als dat nou alles zou zijn.
vrijdag 22 november 2013; Slaap!
De afgelopen dagen hebben we verder geklust aan de boot, nu lekker met windje voor anker. Tussendoor snorkelen en vooral heel veel uren slapen! Volgens mij hadden we beiden wat in te halen. We wachten intussen met spanning de diagnose van de instrumenten (morgen) af.
Het besef begint door te dringen dat de navigatie instrumenten mogelijk toch echt stuk zijn. We hebben stiekem op internet naar prijzen gekeken; windmeter en klok zomaar 1000,- euro. En dan nog een plotter van zomaar 4000 euro. Dat gaat dus niet. Of misschien gaat dat 1 x, maar wat als er dan weer blikseminslag komt. We kunnen toch niet al op dag 1 van wereldreis deel 2 door al onze reserve heen zijn. Terug naar papieren kaart? Misschien wel ja. Waarschijnlijk. Daar moeten we in elk geval over na gaan denken. We hebben ook nog een laptop met gps-muis. Moeten we over nadenken. Eerst even bijkomen. Na weken het huis van Eddy voor verhuur gereed maken, op eigen werk verhuizen en een goede week hard aan de boot op de werf werken is het ons even teveel. Echt. Stilte. Wat eraan vooraf ging en wat zeker ook meespeelt in deze stilte is het bericht dat een zeilvriendin die we vorig jaar op reis nog ontmoetten is overleden. Wat een mooi mens was dat. Oneerlijk. Stilte.
woensdag 20 november 2013; Bijkomen
Eergisteren hing ik nog in de mast. Dat was een ander soort kwetsbaarheid. Dat was vooral moedig. Bij beide rolfoksystemen was er een schroef naar buiten gedraaid zodat de ene fok niet meer naar beneden kon en de andere niet meer omhoog. Tsja, de mast op en neer gaan kan ik intussen prima. Maar jezelf halverwege in een stoeltje loslaten van de mast en naar de voorkant van de fokken zien te komen is een heel ander verhaal. Het geeft een soort vrije-val gevoel. Maar dan zonder de veiligheidsgordels van de Efteling. Gelukkig gaat Eddy dit keer er niet relativerend tegenin als ik bovenin hangend roep dat ik nooit, echt NOOIT meer de mast in wil. Hij voorkomt met een lijn dat ik terug kan klappen tegen de mast (in die vrije val ja) en blijft gewoon roepen dat ik een held ben. Dat helpt. Als de schroeven na een aantal pogingen eenmaal aangedraaid zijn en ik weer rustig bij de mast hang roep ik dat het oké is om toch maar gewoon door te gaan. Hijs me gelijk maar helemaal naar boven in die mast om alles daar te controleren. Eddy spuugt twee keer in zijn handen, trekt de armspieren stevig strak en liert mij helemaal naar boven. Lastige klus, maar deze kunnen we gelukkig zelf oplossen.
En sommige dingen zitten mee; de 'forward looking sonar' (om riffen te spotten) zit onderin de boot en lekt niet, de boot ligt prachtig geverfd en gepoetst weer in het water en toen we op full speed moesten varen om de pontjesbrug te halen werden we, heel grappig, koninklijk toegezwaaid (net als Willem Alexander en Maxima gisteren) door hordes toeristen op de kade. Vanmorgen vroeg heb ik in alle stilte de satteliettelefoon gestart. Die lijkt het te doen. Ook de tv voor onze geliefde dvd's doet het zo te zien nog. En de electronica-man van het eiland kan al over ... 3 dagen komen om de boel echt te diagnosticeren. Oké, de stootwilhoezen blijken twee maten te klein geleverd maar ach, als dat nou alles zou zijn.
vrijdag 22 november 2013; Slaap!
De afgelopen dagen hebben we verder geklust aan de boot, nu lekker met windje voor anker. Tussendoor snorkelen en vooral heel veel uren slapen! Volgens mij hadden we beiden wat in te halen. We wachten intussen met spanning de diagnose van de instrumenten (morgen) af.
-
22 November 2013 - 19:48
Mieke:
Even pas op de plaats en bijkomen, er gebeurt nu wel erg veel op allerlei (emotionele) fronten. Ik hoop dat jullie de problemen opgelost krijgen zonder al te veel extra stress en toestanden, en vooral dat jullie kunnen genieten van de rustige, mooie, intense momenten. O ja, en janken mag als het tegenzit.
Liefs met een dikke knuffel, Miek -
22 November 2013 - 20:36
Jetty Noordzij:
we weten wat het is en komt vast weer in orde. Hopenlijk valt de schade mee en is er een goede oplossing. Er kan altijd wat gebeuren natuurlijk. Sterkte en je weet het jullie zijn kanjers -
22 November 2013 - 21:21
Kurt-Karel:
Hoi saampies,
Lees met plezier jullie verhaal. En weet, voor elk probleem is een oplossing.
Columbus ging uiteindelijk ook zonder elektronica de wereld rond :-)
Special date today
Gr. Kurt-Karel -
22 November 2013 - 21:22
Margreeth:
Dapper hoor dat in die mast hangen!!! Lijkt me best eng. -
22 November 2013 - 21:45
Justine:
Dat uitrusten lijkt me in ieder geval wel heel goed, en daarna zijn de problemen vaak weer beter te overzien. We leven mee en duimen dat het mee valt. Vandaag bij je 100 jarige moeder geweest Eddy. Ze was helder en goed. Jullie krijgen veel groeten. Ook van de anderen hier, liefs, Justine -
23 November 2013 - 08:12
Erik Van Tienhoven:
Tegenslag, het is net het echte leven! Sla je er door heen!!! Succes. Groet Erik -
23 November 2013 - 10:33
Pieter:
Hai,
Iedere keer weer leuk / spannend om iets van jullie te lezen !
Neem de rust als het kan. Een uitgeslapen lijf en helder denkend hoofd komt tot nieuwe inzichten en goede ideeën. Kunnen jullie nu vanaf de WC de riffen spotten ? Gaaf !
Is een klimgordel een optie ? Ietwat meer veiligheidsgevoel op die hoogte ?
Ik duim voor het welzijn van de apparatuur ! ( Ja, ja, natuurlijk ook voor jullie !! )
Lieve groet,
Pieter -
24 November 2013 - 11:18
Gerard:
Dag lieve vrienden,
Duimen, duimen en nog eens duimen. Wij hopen dat het meevalt: de problemen met de elektronica. Ook al omdat jullie anders mijlenver St. Maarten zouden kunnen passeren. Gisteren en vandaag - als ik het goed begrijp - lekker niets en uitrusten...
Gisteren was Meliet jarig: het was héél gezellig, bijna iedereen paste 'om de tafel' en het eten was heerlijk. Jammer dat jullie er niet bij waren. Dat heb je dan ook weer met zo'n wereldreis.
Hopend op betere berichten en liefs,
Gerard (en Melitta). -
24 November 2013 - 20:47
Welmoed:
lieve Rixta en Eddy,
Wat een gedoe met de apparatuur, ik hoop dat het goed komt. Rust eerst maar lekker uit . Zeer veel moed voor de mast fijn dat het daar in orde is. Heel veel goeds voor beide
lieve groeten Welmoed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
