Uitwijken naar New Caledonia - Reisverslag uit Nouméa, Nieuw Caledonië van Rixta Vriend - WaarBenJij.nu Uitwijken naar New Caledonia - Reisverslag uit Nouméa, Nieuw Caledonië van Rixta Vriend - WaarBenJij.nu

Uitwijken naar New Caledonia

Blijf op de hoogte en volg Rixta

07 September 2019 | Nieuw Caledonië, Nouméa

Niet eerder hebben we een tocht waarbij we allebei zoveel moeite moeten doen om de lichtpuntjes te blijven zien. Niet eerder hebben we ons uiteindelijke doel (Nieuw Zeeland) moeten loslaten. Samen hebben we het goed, maar wat een tocht. Ik ben zelfs tot het eind niet aan schrijven toegekomen.

Het begint met een mooie weersvoorspelling. We hebben het weer al een tijd in de gaten gehouden. In de winter is deze oversteek niet makkelijk, maar is er wel veel meer kans op wind uit de goede richting dan in de zomer. De tocht kan in elk seizoen gedaan worden. Een zware depressie is net voorbij en zoals aanbevolen willen we op de rug daarvan een paar dagen wind mee hebben. De wind zal licht zijn, het zonnetje zal schijnen en na ergens een anderhalve dag tegenwind zal de wind weer mee gaan waaien, maar allemaal niet te hard de komende 10 dagen. Volgens de voorspelling dan. 

En zo is het de eerste twee dagen dan ook. De wind is zo licht dat de motor helaas bij moet. Inmiddels beginnen we ook door te krijgen dat de weersvoorspelling er deze keer bij elke weerkaart anders uitziet. Een beetje instabiel weer dus, maar we maken ons niet al teveel zorgen. Wel zijn er wat baalpunten omdat de wind langduriger tegen gaat staan en onze midfok met constructie en al naar beneden komt zetten op weer een heel ander breekpunt. Gelukkig geen persoonlijke ongelukken. Hij valt jammer genoeg bovenop wat antennes die op dek staan. Het weerbericht binnenhalen wordt hierdoor bemoeilijkt, maar gelukkig doet het systeem het ook met zijn interne antenne. De AIS-antenne lijkt het nog goed te doen, die is minder beschadigd. 

We sjorren de boel goed vast aan dek en hijsen een reservefok. Niet ideaal omdat deze een vrije rolconstructie heeft zonder aluminiumbuis vooraan. Daarna zijn we dagen zoet met klussen aan het verstevigen van de grootzeilroller. De rubberhouder heeft het niet gehouden, de hardplastic die we erna maken wil ook niet goed blijven zitten en tenslotte voeren we het geheel uit in rvs. Dat is drie dagen hard werken, maar het lukt uiteindelijk. Deze werkt wel, al blijven we bezorgd of het grootzeil niet ineens ergens in zijn geheel weer zal uitrollen. Vertrouwen is ook een ding.

De paar dagen tegenwind worden er vijf in totaal. De wind is rustig, maar net te hard om er recht tegenin te motoren. We motorzeilen dus met een schuine hoek op de wind. Na zeven dagen met de motor aan zijn we hemelsbreed 350 mijl van Brisbane vandaan, bij een tocht van minimaal 1200 mijl in een rechte lijn naar Nieuw Zeeland. Bij goede wind doe je die 350 mijl in 3 dagen. Het schiet dus niet heel erg op. Ook begint onze dieselvoorraad te slinken en we willen genoeg overhouden voor als dat ergens nog harder nodig is. Als de wind eindelijk goed gaat staan, kan de motor na zeven dagen uit en spurten we richting Nieuw Zeeland. Dat is even heel erg kicken. Het lijkt erop dat de depressie die zich spontaan op onze route blijkt te gaan ontwikkelen meevalt en na een tijdje ten zuiden van ons richting Nieuw Zeeland zal verdwijnen. We zijn vol goede moed en blij na al die dagen geploeter.

Dat pakt anders uit. Samen met de depressie komen er ook hoosbuien los. De enigen die hier heel blij van worden zijn de vogels. We zien geen hand voor ogen in de nacht, maar om ons heen is het een gekwetter van jewelste. Heel bijzonder. Ook overdag gaan deze vogels volkomen prat op de thermiek die de harde wind en hoge golven met zich meebrengen. Het is toch fijn dat er een aantal wezens heel blij worden van dit weer. Wij echter minder. Als de weerkaart een uitdieping van de depressie laat zien, wil nog niet echt doordringen wat dat betekent. De weerkaart verandert zo vaak, wellicht is die depressie bij de volgende weersvoorspelling weer afgenomen in kracht. Nadat op een tweede weerkaartje te zien is dat de depressie toch echt gaat uitdiepen en veel noordelijker gaat uitreiken dan eerder gedacht, bezinnen we ons op wat we gaan doen. We blijken nu immers recht op de kern af te varen. Het is dan al niet echt leuk meer op zee gezien de hoge golven en de harde wind. Maar alleen maar iets meer naar het noorden uitwijken zoals we vooraf bedacht hadden, gaat niet genoeg zijn. Het is moeilijk om de mindset “naar Nieuw Zeeland komen” los te laten, nadat het zo fijn was na zoveel dagen eindelijk die kant op te gaan. Bovendien willen we de depressies erna kunnen vrijvaren en dat kan alleen als we wat opschieten de goede kant op. Midden in de nacht komt het besef binnen dat het idee recht naar Nieuw Zeeland te willen gaan niet meer reëel is. We besluiten geheel om te keren en alleen nog maar bezig te gaan met het ontwijken van de hardste windgebieden. Daarna zien we verder. Veiligheid voorop.

De ochtend erna komen we weliswaar “slechts” in de buitengebieden van de depressie, maar ook dat is geen kattenpis. Wat zijn wij blij omgekeerd te zijn. Volgens onze weerkaart is het “windkracht zeven BFT”. Dat zal best, maar dan weet ik bij deze dat windkracht zeven op de Tasman Sea niet grappig is. Golven bouwen flink op. We moeten ons stevig vasthouden om niet te vallen en voeren slechts een klein stukje van het voorzeil, zeg maar een snotje zeil van een vierkante meter. Tijdens de windvlagen vroeg in de ochtend zet ik al mijn ontspanningstechnieken in om mijn hartslagweer wat onder controle te krijgen. De golven zijn een meter of vier hoog, wat in dit gebied erg mee schijnt te vallen. Dat zal dan best, maar als we het snelheidsrecord van 11.9 knoop per uur van een golf af halen begin ik me toch af te vragen hoe een echte storm er hier dan uitziet. Golfmuren om je heen van vier meter hoogte zijn best pittig. Wat is het fijn om met vrienden te mailen die meedenken!

De harde wind en hoge golven duren 18 uur, dat zijn uren waarin “de snaar strak gespannen staat”. Alertheid komt als vanzelf. Maar ook daarna is het nog zeker 12 uur pittig. We raken vermoeid. Inmiddels zien we op de weerkaarten dat de depressies op een of andere manier nu om de 2 tot 3 dagen langskomen (gemiddeld is dat om de 5-7 dagen en dan vanaf Zuid Australië naar de kop van Nieuw Zeeland, in de winter iets noordelijker). Ze bestrijken nu echter een veel groter gebied dan gemiddeld en komen daardoor ook stukken noordelijker. Per stuk beslaan ze ongeveer een continent. 

We besluiten naar New Caledonia te varen. Daar is het tijd voor rust, diesel tanken en nieuwe plannen maken. We houden alles open en gaan de zaken goed op een rij zetten. Wat is wijsheid; een nieuw weerwindow vinden / de boot er een paar maanden laten en later in het jaar de overtocht maken / het orkaanseizoen in New Caledonia doorbrengen / een andere bestemming buiten de orkaankring kiezen? We hebben nog geen idee, eerst maar eens daar komen, een fles opentrekken, veel slapen en informatie inwinnen.

Eindelijk, eindelijk is de wind afgenomen en na nog een dagje wordt ook de zee platter. De zon schijnt. Goh, zeilen lijkt ineens toch best weer leuk. Wat is het goed om dit ook weer even mee te maken. Rustig hobbelen we over de golven richting Noumea, nog 70 mijl te gaan. In de nacht verschijnt er een maantje in de vorm van een glimlach, dat is lang geleden. Hallo maan! 

Later in de nacht wordt het geheel windstil. Nog nooit waren we zo blij met windstilte. In combinatie dan met dat we voldoende diesel hebben om te motoren.

Eenmaal door het rif wordt alles rustig. Het is hier warm en schitterend. We waren al voorbereid op de 14 graden van Nieuw Zeeland. Eenmaal aan de meerboei liggen we goed. Het voelt vreemd. Eerst maar eens slapen.





  • 06 September 2019 - 22:38

    Chrisen Joke:

    Hoi Eddy en Rixta,
    Toch een geruststellende gedachte dat jullie teruggekeerd zijn naar Nw Caledonia en niet nog meer risico hebben genomen om door te gaan naar Nw Zeeland. Het blijft toch bijzonder met al die depressies die zich niet meer aan onze wensen en voorspellingen houden! Voorlopig toch maar even bijkomen, repareren en jullie frans ophalen.. En hopelijk in beter weer dan onderweg!
    Benieuwd hoe jullie verder gaan! Liefs Chris en Joke

  • 06 September 2019 - 22:59

    Riet:

    Dit is niet niks. Ontzettend blij dat jullie safe aan wal zijn

  • 06 September 2019 - 23:00

    Justine:

    Oei, maar goed dat ik niet wist dat het zo spannend was. Golven van vier meter hoog om je heen met loeiende wind en regen, het lijkt me erg bedreigend. Gelukkig hebben jullie een goede beslissing genomen en zijn jullie weer in veilig gebied. Goed te lezen dat het samen goed gaat.
    Liefs Justine

  • 07 September 2019 - 03:39

    Wouter En Hermine :

    Tjé, daar worden we even stil van! Zo simpel is het niet om
    met plezier te zeilen op de oceaan...
    De natuur heeft het laatste woord.
    We zijn benieuwd wat jullie nu gaan doen...!
    Sterkte met het nemen van de beste beslissing.

  • 07 September 2019 - 08:52

    Jantien:

    Onwijze bikkels zijn jullie!!

  • 07 September 2019 - 11:20

    Erik Van Tienhoven Van Weezel:

    Dan is het leuk er wel vanaf. Groet Erik

  • 07 September 2019 - 17:23

    Geert:

    Hoi Rixta en Eddy,
    Fijn te lezen dat jullie tijdig de koers hebben verlegd en veilig zijn aangekomen waar je eigenlijk niet naartoe wilde. Dat gebeurt natuurlijk weleens vaker in het leven.
    Toevallig afgelopen week nog eens het reisverslag van jullie eerste etappe gelezen. Het blijft boeien.
    Een goede en veilig reis, hartelijke groet en tot over enige tijd,
    geert

  • 08 September 2019 - 16:24

    Welmoed:

    lieve Rixta en Eddy, wat een avontuur. Fijn dat jullie uitgeweken zijn naar New Caledonia. Die depressies zijn heel vervelend. Slaap lekker bij, er komt vanzelf weer een plan. Ik ben super blij dat jullie voor veilig kiezen en goed dat ik het niet wist.
    lieve groeten Welmoed

  • 13 September 2019 - 22:14

    Aleid:

    wat een verhaal!!!! gelukkig zijn jullie in rustiger vaarwater gekomen, al kan ik me jullie teleurstelling ook voorstellen....Sterkte en liefs,aleid

  • 15 September 2019 - 11:29

    Gerard En Melitta:

    Jeetje wat spannend en ook gevaarlijk!!! Ik voel de rust, windstilte en warmte bij het lezen van jullie verhaal!! Het eerste stuk las ik met gekromde tenen!!
    En dan nu toch onderweg naar Nieuw Zeeland!! Heel veel sterkte! Ik ga duimen voor jullie dat het weer een beetje goed blijft.
    Liefs Gerard en Meliet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rixta

Actief sinds 19 Maart 2012
Verslag gelezen: 516
Totaal aantal bezoekers 348320

Voorgaande reizen:

08 Mei 2023 - 08 Oktober 2023

Nieuw Zeeland verlaten

06 Mei 2022 - 06 November 2022

Nieuw Zeeland, nog niet naar Indonesie

16 April 2019 - 16 September 2019

Nieuw Caledonië & Australië

01 April 2017 - 01 September 2017

Fiji

27 November 2015 - 27 April 2016

Chili naar Nieuw Zeeland

26 November 2014 - 26 April 2015

Paaseiland en Chili

11 November 2013 - 29 April 2014

Panama, Ecuador

01 Juli 2012 - 31 Januari 2013

Caribbean

Landen bezocht: