16 december 2015 t/m 2 januari 2016
Blijf op de hoogte en volg Rixta
02 Januari 2016 | Paraguay, Isla San Francisco
Summary
We made a big change of plan: we're going to New Zealand. El Nino year raises the chance of realy bad weather in Tahiti. Also: leaving the boat there is very expensive. So we go for the safer route to New Zealand. From there on we can make different roundabouts over the Pacific in the coming years. A short trip over land to Argentinia was very good for us. Walking between de big ancient trees was so quiet and beautiful. Next tuesday we're about to leave.
Vrijdag 18 december: Plannen veranderen
Met de zeilers die binnenkomen, komt er ook informatie mee. Langzaam vallen kleine stukjes informatie op ons neer. We zijn er even stil van. Deze zeilers kennen de Pacific Ocean als hun broekzak. De eerste druppel informatie is dat het El Nino jaar is. Dat weten we wel, maar meer dan dat het met de warmere temperatuur van het water te maken heeft weten we nog niet. Warm water in de oceaan blijkt ervoor te zorgen dat het orkaangebied meer naar het oosten ligt. Tahiti ligt daarmee dieper in het risicogebied voor slecht weer, risico op een orkaan. Drip, drop, drip drop, de info blijft binnendruppelen. De volgende spetter vertelt ons dat Raiatea mogelijk toch geen goede plek zou zijn om je boot achter te laten. In tegenstelling tot eerdere berichten van iemand die er gewoond heeft, vertelt deze zeiler (net in Tahiti geweest) dat een catamaran daar niet op de kant gezet kan worden. Dat was nou net het plan. Ankeren is ook geen optie daar, dat kan alleen in 30 meter diep water. De baai en havens zijn onvoldoende beschut. Dat zou inhouden dat we naar een van de havens op het hoofdeiland zouden moeten uitwijken. Het zeer volle en toeristische Papeete. Drip, drop, drip, drop.
We horen dat Tahiti niet een beetje duurder, maar meer dan driemaal duurder is dan elders. Drip, drop, drip.
We horen dat je onder het risicogebied door, veilig naar Nieuw Zeeland kan zeilen. Drup? Dat is de minder vaak genomen route via Gambier en de Austral Eilanden. Dus minder toeristisch. Dus meer wat voor ons. En vooral: Veiliger. Drippedrippedrip. Nou ja, veiliger? Echt veilig bestaat hier natuurlijk ook niet, want het spoor van de altijd gaande depressietrein vanuit New Caledonia naar Patagonië moeten we wel oversteken en er is geen bewaakte spoorovergang. Drop, drip, drop...
We leggen alle opties naast elkaar, gesteld dat Tahiti afvalt. We kunnen wat rondvaren hier in Chili en de boot op dezelfde plek laten. Wachten op een El Nino-vrij jaar. Dat is weinig avontuurlijk. We kunnen naar het noorden terug naar Ecuador zeilen. Dat kennen we al. We kunnen ook een 'paar' zeemijlen extra maken en doorgaan naar Nieuw Zeeland. De laatste optie blijft hangen. We pakken de kaarten en orkaanatlassen mee voor dat gebied en stappen bij de Nieuw Zeelandse boot aan boord. Zij varen over een paar weken terug naar Nieuw Zeeland. Daar zijn ze begin April. Ze doen dat in minder dan drie maanden. Zelf zien we dat de orkanen boven het laatste stuk oceaan pas in Mei echt uitgeraasd zijn. Zij zeilen er stoer onderlangs. Volgens hen prima veilig te doen. Dat geloven we best, maar wat gaan wij doen? Wij willen het oostelijke deel van de Zuid-Pacific liever in het geheel orkaan-vrije seizoen bevaren. Nieuw Zeeland wordt een zeilersparadijs genoemd. Je boot daar achterlaten in Whangarei zou erg goed kunnen. We slapen er een nachtje over.
Vrijdag 25 december: Kerst met vele culturen.
Het is kerst. Niets doet daar erg aan denken. De zon schijnt. We hebben een gezamenlijke barbecue. Een vrij normale dag op de haven. Maar dat is niet helemaal waar. Janneke heeft ons teksten gemaild. Dan zingen we, onder de bezielende leiding van Eddy, achter elkaar en in vijf verschillende talen het 'Stille Nacht'. We zijn er even stil van.
Zondag 27 december: Mini-vakantie in Argentinië, Bariloche
De klussenlijst is zo goed als af. Oké, dat is tijdelijk, maar het voelt goed. Gisteren zijn we met de bus naar Argentinië gereisd. Eddy's visum moet verlengd worden. We belanden in een uiterst gemoedelijk hostel met veel hiking liefhebbers. Er blijkt vlakbij een natuurpark waar we schitterend kunnen wandelen. Tussen de oeroude immens grote bomen waan ik me in de prehistorie. Wat een rust hier. Tijd voor overdenking en omschakelen naar onze grote reis over de Pacific. Het is best een stuk varen straks daar op die oceaan.
Het is niet gelogen, de steak in Argentinië is beter dan ik 'm ooit gegeten heb. We nemen als echte Nederlanders het stuk dat we niet opkrijgen mee in een doggybag. Lekker voor de picknick bij de wandeling.
Maandag 28 december: Keuvelen
We slapen bij, laven ons aan de zon en keuvelen de dag door. Een verademende paar dagen Argentinië. Na de lange wandeling van gisteren laten we ons vandaag met de skilift de berg op hijsen. Grote lol. Het is zonnig, 22 graden, alleen hoog op de top is er sneeuw te zien.
Het besluit is inmiddels gevallen: We zetten straks koers naar Nieuw Zeeland.
Vrijdag 1 januari 2016: Nieuwjaar op de haven
Het wordt hier steeds gezelliger. Straks komen we hier niet meer weg. Nee, dat is gekheid natuurlijk. De lucht is zwanger van boten die zich klaarmaken voor een reis op de Pacific. Deze oceaan vraagt domweg veel voorbereiding. We helpen elkaar. Eén boot is al vertrokken. Allemaal gaan we de komende dagen of weken. Wij gaan komende dinsdag. De datum is gezet. Mits het weer meewerkt. Gisteravond speelden we met oud en nieuw Monopoly met vijf bootbemanningen, 4 Nederlanders, 2 Litouwers, 1 Spanjaard, 1 Nieuw Zeelander en 1 man uit Fiji. De handelsgeesten braken los. Samen met de slappe lach. En als toef op de taart schoot Eddy om 24.00 uur, met gevaar voor eigen (en omstanders) leven, onze oude levensreddende-nood-vuurpijlen het nieuwe jaar in.
Even voor de duidelijkheid: onze route blijft tot Gambier hetzelfde: Fernandez, Paaseiland en dan Gambier. Erna varen we naar de Austral Ilands en dan pas door naar Nieuw Zeeland.
We made a big change of plan: we're going to New Zealand. El Nino year raises the chance of realy bad weather in Tahiti. Also: leaving the boat there is very expensive. So we go for the safer route to New Zealand. From there on we can make different roundabouts over the Pacific in the coming years. A short trip over land to Argentinia was very good for us. Walking between de big ancient trees was so quiet and beautiful. Next tuesday we're about to leave.
Vrijdag 18 december: Plannen veranderen
Met de zeilers die binnenkomen, komt er ook informatie mee. Langzaam vallen kleine stukjes informatie op ons neer. We zijn er even stil van. Deze zeilers kennen de Pacific Ocean als hun broekzak. De eerste druppel informatie is dat het El Nino jaar is. Dat weten we wel, maar meer dan dat het met de warmere temperatuur van het water te maken heeft weten we nog niet. Warm water in de oceaan blijkt ervoor te zorgen dat het orkaangebied meer naar het oosten ligt. Tahiti ligt daarmee dieper in het risicogebied voor slecht weer, risico op een orkaan. Drip, drop, drip drop, de info blijft binnendruppelen. De volgende spetter vertelt ons dat Raiatea mogelijk toch geen goede plek zou zijn om je boot achter te laten. In tegenstelling tot eerdere berichten van iemand die er gewoond heeft, vertelt deze zeiler (net in Tahiti geweest) dat een catamaran daar niet op de kant gezet kan worden. Dat was nou net het plan. Ankeren is ook geen optie daar, dat kan alleen in 30 meter diep water. De baai en havens zijn onvoldoende beschut. Dat zou inhouden dat we naar een van de havens op het hoofdeiland zouden moeten uitwijken. Het zeer volle en toeristische Papeete. Drip, drop, drip, drop.
We horen dat Tahiti niet een beetje duurder, maar meer dan driemaal duurder is dan elders. Drip, drop, drip.
We horen dat je onder het risicogebied door, veilig naar Nieuw Zeeland kan zeilen. Drup? Dat is de minder vaak genomen route via Gambier en de Austral Eilanden. Dus minder toeristisch. Dus meer wat voor ons. En vooral: Veiliger. Drippedrippedrip. Nou ja, veiliger? Echt veilig bestaat hier natuurlijk ook niet, want het spoor van de altijd gaande depressietrein vanuit New Caledonia naar Patagonië moeten we wel oversteken en er is geen bewaakte spoorovergang. Drop, drip, drop...
We leggen alle opties naast elkaar, gesteld dat Tahiti afvalt. We kunnen wat rondvaren hier in Chili en de boot op dezelfde plek laten. Wachten op een El Nino-vrij jaar. Dat is weinig avontuurlijk. We kunnen naar het noorden terug naar Ecuador zeilen. Dat kennen we al. We kunnen ook een 'paar' zeemijlen extra maken en doorgaan naar Nieuw Zeeland. De laatste optie blijft hangen. We pakken de kaarten en orkaanatlassen mee voor dat gebied en stappen bij de Nieuw Zeelandse boot aan boord. Zij varen over een paar weken terug naar Nieuw Zeeland. Daar zijn ze begin April. Ze doen dat in minder dan drie maanden. Zelf zien we dat de orkanen boven het laatste stuk oceaan pas in Mei echt uitgeraasd zijn. Zij zeilen er stoer onderlangs. Volgens hen prima veilig te doen. Dat geloven we best, maar wat gaan wij doen? Wij willen het oostelijke deel van de Zuid-Pacific liever in het geheel orkaan-vrije seizoen bevaren. Nieuw Zeeland wordt een zeilersparadijs genoemd. Je boot daar achterlaten in Whangarei zou erg goed kunnen. We slapen er een nachtje over.
Vrijdag 25 december: Kerst met vele culturen.
Het is kerst. Niets doet daar erg aan denken. De zon schijnt. We hebben een gezamenlijke barbecue. Een vrij normale dag op de haven. Maar dat is niet helemaal waar. Janneke heeft ons teksten gemaild. Dan zingen we, onder de bezielende leiding van Eddy, achter elkaar en in vijf verschillende talen het 'Stille Nacht'. We zijn er even stil van.
Zondag 27 december: Mini-vakantie in Argentinië, Bariloche
De klussenlijst is zo goed als af. Oké, dat is tijdelijk, maar het voelt goed. Gisteren zijn we met de bus naar Argentinië gereisd. Eddy's visum moet verlengd worden. We belanden in een uiterst gemoedelijk hostel met veel hiking liefhebbers. Er blijkt vlakbij een natuurpark waar we schitterend kunnen wandelen. Tussen de oeroude immens grote bomen waan ik me in de prehistorie. Wat een rust hier. Tijd voor overdenking en omschakelen naar onze grote reis over de Pacific. Het is best een stuk varen straks daar op die oceaan.
Het is niet gelogen, de steak in Argentinië is beter dan ik 'm ooit gegeten heb. We nemen als echte Nederlanders het stuk dat we niet opkrijgen mee in een doggybag. Lekker voor de picknick bij de wandeling.
Maandag 28 december: Keuvelen
We slapen bij, laven ons aan de zon en keuvelen de dag door. Een verademende paar dagen Argentinië. Na de lange wandeling van gisteren laten we ons vandaag met de skilift de berg op hijsen. Grote lol. Het is zonnig, 22 graden, alleen hoog op de top is er sneeuw te zien.
Het besluit is inmiddels gevallen: We zetten straks koers naar Nieuw Zeeland.
Vrijdag 1 januari 2016: Nieuwjaar op de haven
Het wordt hier steeds gezelliger. Straks komen we hier niet meer weg. Nee, dat is gekheid natuurlijk. De lucht is zwanger van boten die zich klaarmaken voor een reis op de Pacific. Deze oceaan vraagt domweg veel voorbereiding. We helpen elkaar. Eén boot is al vertrokken. Allemaal gaan we de komende dagen of weken. Wij gaan komende dinsdag. De datum is gezet. Mits het weer meewerkt. Gisteravond speelden we met oud en nieuw Monopoly met vijf bootbemanningen, 4 Nederlanders, 2 Litouwers, 1 Spanjaard, 1 Nieuw Zeelander en 1 man uit Fiji. De handelsgeesten braken los. Samen met de slappe lach. En als toef op de taart schoot Eddy om 24.00 uur, met gevaar voor eigen (en omstanders) leven, onze oude levensreddende-nood-vuurpijlen het nieuwe jaar in.
Even voor de duidelijkheid: onze route blijft tot Gambier hetzelfde: Fernandez, Paaseiland en dan Gambier. Erna varen we naar de Austral Ilands en dan pas door naar Nieuw Zeeland.
-
02 Januari 2016 - 13:25
Jenke En Ruud :
Hoi Eddy en Rixta
Goed nieuwjaar
Wauw wat een moedige beslissing en dapper ook!!!
Succes met de laatste voorbereidingen en behouden vaart.
Geniet ervan Groetjes Ruud en Jenke
-
02 Januari 2016 - 13:36
Jetty Noordzij:
wat een verrassende wending. Veiligheid gaat boven alles. We wensen jullie een mooie vaart en succes met de laatste voorbereiding. Piet en Jetty -
02 Januari 2016 - 13:59
Justine:
Wat spannend dat jullie nu de grote oversteek naar Nieuw Zeeland gaan maken. Ook wel eng vind ik hier vandaan met het vaste land van Italië onder onze voeten. We wensen jullie veel mooi weer, geen orkaan, bijzondere vogels, mooie luchten, voldoende slaap en eten voor onderweg,
cari saluti, Justine en Arthur
-
02 Januari 2016 - 15:21
Welmoed:
lieve Rixta en Eddy,
Weer een prachtig verhaal, drip drop drip. Ik hoop dat jullie onderweg niet te veel regen en storm krijgen.
Varen jullie in een keer naar New Zeeland zonder tussen stop? Wat spannend allemaal. Dat wordt weken zonder waar ben je nu. Geniet ervan, ik hoop dat er weer een vogel met jullie mee reist. Lieve groeten en een hele dikke kus Welmoed -
03 Januari 2016 - 10:26
Riet:
Op de eerste plaats voor 2016 goede gezondheid en vooral ook behouden terugkomst in Nederland.
De reis die jullie nu gepland hebben, is veiliger en lijkt mij prachtig. Nieuw Zeeland moet een prachtig groen land zijn.
Liefs Riet -
03 Januari 2016 - 11:16
Wouter En Hermine:
Wikken en wegen. Wat lijkt me dat moeilijk. Er zijn toch nog onzekere factoren...We wensen jullie een hele mooie reis met veel vogels, vliegende vissen, dolfijnen en walvissen. lieve groeten Wouter en Hermine -
03 Januari 2016 - 13:49
Ben:
Allereerst wens ik jullie een gezond, liefdevol en fantastisch 2016.
Nieuw Zeeland is echt een geweldig land.
Groet en een behouden vaart, Ben. -
03 Januari 2016 - 15:28
Jolanda:
Allereerst, ook van ons, de allerbeste wensen voor 2016 met een behouden avontuurlijke, maar veilige vaart.
Dat is nou echt zeilen ; steeds je plannen aanpassen. Ik heb mooie verhalen gelezen over tochten naar en verblijf in Nieuw Zeeland.
veel plezier!! Lieve groeten, Louis en Jolanda -
04 Januari 2016 - 09:43
Trudy:
Lieve Eddy en Rixta ,
De beste wensen voor het nieuwe jaar.
Dat het maar een orkaan vrij jaar mag worden voor jullie.
Mooi om jullie verhaal en foto's te lezen en zien... en spannend .
Goede vaart..
Liefs Trudy -
04 Januari 2016 - 12:13
Richard:
Beste Eddy en Rixta,
De beste wensen voor 2016. geniet van jullie avontuur.
gr vanuit een regenachtig en koud NL.
Richard Monique -
04 Januari 2016 - 19:46
Chris En Joke:
Lieve Eddy en Rixta,
Allereerst de beste wensen voor 2016. Met zo'n reis is dat meer dan een wat routineuze nieuwjaarsgroet, want wij beseffen dat jullie aan een lang en spannend traject gaan beginnen. Uiteraard ook weer prachtig voor jullie als natuur-, zee- en langeafstandsliefhebbers! Volgens ons kaartje gaat het om een kleine 12k kilometers (in mijlen is het natuurlijk veel korter!). Goed dat jullie wat zuidelijk blijven (kan je van afstand naar De Kleine Jongen zwaaien). Desondanks: wees voorzichtig, zorg goed voor elkaar en geniet van de big ocean. Wij zullen op afstand aan jullie denken (en een beetje duimen..) Liefs Joke en Chris -
05 Januari 2016 - 20:02
Aleid:
lieve Rixta en Eddy,
een heel gelukkig nieuw jaar vanuit Zweden, volgens mij het verst weg van jullie?
veel liefs,aleid -
06 Januari 2016 - 19:17
Simone:
Lieve Rixta en Eddy
Fijn om weer mee te kunnen genieten van jullie avonturen en Nieuw-Zeeland klinkt als een goede beslissing.
Groetjes Simone
-
07 Januari 2016 - 20:33
Albert Jager:
Hoi Rixta en Eddy,
Dat biedt perspectief voor mooie verhalen uit een gebied waar volgens mij nog niet veel WSV' ers op eigen of gehuurde kiel hebben gevaren.
Als jullie op de hoogte willen blijven van de belevenissen en reiservaringen van andere .......WSV'ers, is het ook mogelijk om de Sluiskade 11 digitaal te ontvangen!
Laat het me maar weten!
Groet,
Albert Jager
eindredactie Sluiskade 11
WSV Almere Haven
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
