Just enjoying
Door: Rixta
Blijf op de hoogte en volg Rixta
09 Juni 2017 | Tonga, Vava‘u Island
Just enjoying
Na een weekend op die werkelijk idyllische ankerplek varen we naar het hoofdeiland om in te klaren. De lagune is zeer beschut. Het is 27 graden Celsius, het water is turquoise blauw en er staat een licht briesje dat over het rimpelloze water glijdt. Hier hebben we even geen zorgen om de boot. Onze Amerikaanse vrienden roeien ons tegemoet. Wat een verrassing om hen hier te zien, we hadden verwacht dat ze al door zouden zijn gevaren. Ze helpen met de lijnen en klimmen aan boord. Ook zij hebben een helse tocht achter de rug. Ze waren twee dagen na ons vertrokken uit Nieuw-Zeeland en kregen, net als wij, cycloon Dolly op de hielen. In plaats van nu al door te varen naar Hawaii hebben ze besloten een half jaar in Tonga te blijven. Even bijkomen. Het weer is onrustig dit jaar. De groep zeilboten die georganiseerd met elkaar uitvaren vanuit Opua, Nieuw-Zeeland, is vier weken later dan gepland het water op gegaan. Ook zij hebben vrij barre omstandigheden. Over enige dagen zullen ze hier aankomen.
De Australische catamaran waarmee we vanaf de wat kale en lage eilandgroepen vanaf Zuid-Tonga hebben opgevaren is binnen. We ontmoeten de bemanning op de kant, lopend naar de douane. Daarnaast ontmoeten we een oude bekende uit Equador. Het is hier een feest van herkenning. De verhalen achteraf zijn altijd leuker en stoerder dan de momenten midden in de storm. We gaan er eens goed voor zitten en strijken neer op een terrasje met koud bier en koele witte wijn.
We liggen en weekje aan de boei bij de stad, of misschien het dorp, Neiafu.
Het lukt om de satellietverbinding hersteld te krijgen. Het kost wat inspanning, maar de nieuwe computer en de satelliettelefoon verstaan elkaar uiteindelijk. Een medezeiler die veel van computers weet helpt om deze apparatuur met elkaar te laten communiceren. En wij staan hem bij met uitleg over een intermenselijk communicatieprobleem. Een mooie win-win situatie, beiden blij. In geen tijden was het zo ontspannen. Ik breng stapels vuile was weg naar de wasserette en krijg het verrukkelijk fris, schoon, opgevouwen en gestreken terug. Na alle zoute nattigheid van de storm zijn droge lakens, handdoeken en kleren zo’n enorme luxe!
Met de boot veilig aan de boei lopen we samen met onze Amerikaanse vrienden naar de kleine werf, een baai verderop, waar we goede verhalen over hebben gehoord. De sfeer is gemoedelijk. Het is er schoon. De betonnen weg waar de boten uit het water langs omhoog gaan ziet er stevig uit. We maken een afspraak om over een week met de boot op de kant te gaan staan hier. Let’s go kan een nieuwe verflaag aan de onderkant gebruiken en er moeten wat zaken worden gerepareerd. Het komt wel goed hier.
Dan varen we terug naar die ene idyllische ankerplek. Nog een hele week te gaan tot we naar de werf gaan. Dagen rijgen zich aaneen. Zon, beetje wind, water. Samen snorkelen, lezen, naar palmbomen staren. We hoeven helemaal niets. We struinen over het onbewoonde eiland. Eddy heeft hier bij aankomst witte koeien gezien op het eiland, denkt hij. We liggen samen in een deuk over het nergens vinden van sporen van grote beesten. Toch wat moe geweest bij aankomst? We ankeren het bijbootje bij een koraalbult midden in het zand en plons, nog een keer snorkelen. Wat is het hier mooi. Wat is het stil. Soms komt er overdag een andere boot bij ons liggen, soms wel vijf. Maar vrijwel elke avond zijn we hier alleen. Anderen zoeken een meer beschutte ankerplek. Wij houden van deze wijdsheid. Het is hier zo verschrikkelijk mooi. Zou al die storm vooraf nou echt nodig zijn om hier echt zo ongekend van te genieten? Ik denk het niet. Maar het maakt het toch wel extra speciaal hier.
Na een weekend op die werkelijk idyllische ankerplek varen we naar het hoofdeiland om in te klaren. De lagune is zeer beschut. Het is 27 graden Celsius, het water is turquoise blauw en er staat een licht briesje dat over het rimpelloze water glijdt. Hier hebben we even geen zorgen om de boot. Onze Amerikaanse vrienden roeien ons tegemoet. Wat een verrassing om hen hier te zien, we hadden verwacht dat ze al door zouden zijn gevaren. Ze helpen met de lijnen en klimmen aan boord. Ook zij hebben een helse tocht achter de rug. Ze waren twee dagen na ons vertrokken uit Nieuw-Zeeland en kregen, net als wij, cycloon Dolly op de hielen. In plaats van nu al door te varen naar Hawaii hebben ze besloten een half jaar in Tonga te blijven. Even bijkomen. Het weer is onrustig dit jaar. De groep zeilboten die georganiseerd met elkaar uitvaren vanuit Opua, Nieuw-Zeeland, is vier weken later dan gepland het water op gegaan. Ook zij hebben vrij barre omstandigheden. Over enige dagen zullen ze hier aankomen.
De Australische catamaran waarmee we vanaf de wat kale en lage eilandgroepen vanaf Zuid-Tonga hebben opgevaren is binnen. We ontmoeten de bemanning op de kant, lopend naar de douane. Daarnaast ontmoeten we een oude bekende uit Equador. Het is hier een feest van herkenning. De verhalen achteraf zijn altijd leuker en stoerder dan de momenten midden in de storm. We gaan er eens goed voor zitten en strijken neer op een terrasje met koud bier en koele witte wijn.
We liggen en weekje aan de boei bij de stad, of misschien het dorp, Neiafu.
Het lukt om de satellietverbinding hersteld te krijgen. Het kost wat inspanning, maar de nieuwe computer en de satelliettelefoon verstaan elkaar uiteindelijk. Een medezeiler die veel van computers weet helpt om deze apparatuur met elkaar te laten communiceren. En wij staan hem bij met uitleg over een intermenselijk communicatieprobleem. Een mooie win-win situatie, beiden blij. In geen tijden was het zo ontspannen. Ik breng stapels vuile was weg naar de wasserette en krijg het verrukkelijk fris, schoon, opgevouwen en gestreken terug. Na alle zoute nattigheid van de storm zijn droge lakens, handdoeken en kleren zo’n enorme luxe!
Met de boot veilig aan de boei lopen we samen met onze Amerikaanse vrienden naar de kleine werf, een baai verderop, waar we goede verhalen over hebben gehoord. De sfeer is gemoedelijk. Het is er schoon. De betonnen weg waar de boten uit het water langs omhoog gaan ziet er stevig uit. We maken een afspraak om over een week met de boot op de kant te gaan staan hier. Let’s go kan een nieuwe verflaag aan de onderkant gebruiken en er moeten wat zaken worden gerepareerd. Het komt wel goed hier.
Dan varen we terug naar die ene idyllische ankerplek. Nog een hele week te gaan tot we naar de werf gaan. Dagen rijgen zich aaneen. Zon, beetje wind, water. Samen snorkelen, lezen, naar palmbomen staren. We hoeven helemaal niets. We struinen over het onbewoonde eiland. Eddy heeft hier bij aankomst witte koeien gezien op het eiland, denkt hij. We liggen samen in een deuk over het nergens vinden van sporen van grote beesten. Toch wat moe geweest bij aankomst? We ankeren het bijbootje bij een koraalbult midden in het zand en plons, nog een keer snorkelen. Wat is het hier mooi. Wat is het stil. Soms komt er overdag een andere boot bij ons liggen, soms wel vijf. Maar vrijwel elke avond zijn we hier alleen. Anderen zoeken een meer beschutte ankerplek. Wij houden van deze wijdsheid. Het is hier zo verschrikkelijk mooi. Zou al die storm vooraf nou echt nodig zijn om hier echt zo ongekend van te genieten? Ik denk het niet. Maar het maakt het toch wel extra speciaal hier.
-
09 Juni 2017 - 07:16
Mieke:
Zó fijn om te lezen hoe jullie in alle rust genieten. Heerlijk.
Liefs, Miek x -
09 Juni 2017 - 09:00
Justine:
Door het contrast is het extra genieten lees ik, geniet lekker door, Justine
-
09 Juni 2017 - 09:51
Riet:
Na gedane arbeid is het goed rusten. Zeker in zo'n prachtige omgeving.
Liefs Ruet -
09 Juni 2017 - 10:31
Pieter:
Genieten en afzien gaan wel vaker hand in hand.
Fijn dat het daar bij jullie zo mooi is !
Lieve groet,
Pieter
-
09 Juni 2017 - 11:29
Jenke En Ruud:
Veel bewondering voor jullie overlevingsstrategie Het lijkt erop dat jullie na het verslaan van de stormen nu in het Paradijs aangekomen zijn. Blijf lekker daar een half jaartje! Even bijkomen! Haha Geniet ervan. Succes en Goede vaart
Groetjes Jenke en Ruud
-
09 Juni 2017 - 20:03
Anneloes:
Kijk....Dit klinkt heerlijk! Hier lekker blijven en niet meer dat water op zou ik zeggen! Liefs Anneloes -
10 Juni 2017 - 20:34
Welmoed:
heerlijk dat jullie nu even kunnen genieten,zeker verdiend na al die storm op zee.
liefs Welmoed -
11 Juni 2017 - 19:55
Barbara:
Wat een avonturen! En wat een schitterende foto van een snorkelende Eddy. Het zier er echt heerlijk uit!! Geniet maar lekker lang! Kus
-
17 Juni 2017 - 15:00
Melitta:
Wat klinkt dit fijn en rustig!! Heerlijk lijkt me dit... liefs en kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
