Goed aangekomen in Whangarei
Door: Rixta
Blijf op de hoogte en volg Rixta
01 April 2017 | Nieuw Zeeland, Whangarei
Je moet er wat voor over hebben om aan de andere kant van de wereld uit te komen. Niet geklaagd, met de boot hebben we er immers vier jaar over gedaan. Vanaf Schiphol is het elf uur vliegen naar Guangzhou (China), dan acht uurtjes wachten, dan weer elf uur vliegen naar Auckland (Nieuw-Zeeland), dan rustig naar de stad zien te komen, nog vijf uur wachten en dan een busrit van nog een uur of drie naar Whangarei.
Op Schiphol komt bij de Gate een allerliefste bewakingshond vrolijk op me af. Hij tikt met zijn snoet op mijn heupgordel. Aardig dier. Als het baasje niet snel genoeg reageert, krijg ik een halve stomp in mijn buik. Ja, zo is het wel genoeg zeg. Ik vind je lief, je doet je werk ongekend goed, maar een buikstoot hoeft voor mij niet zo. Ik heb bewondering voor zijn neus. Ik heb aardig wat Amerikaanse dollars bij me in een zakje. Dat is handig op al die eilandjes waar geen ATM is. Door de tas en het zakje heen ruikt die hond dat geld dus. Gelukkig is mijn bedrag geheel legaal, als ik het maar even laat zien. Dat voelt overigens wat vreemd in zo’n rij wachtenden. Straks in het vliegtuig maar even extra op mijn heuptas letten.
In China is het zo warm dat ik steeds in slaap dommel bij de Gate. Dat is met zo’n heuptas vast niet zo handig. Ik ga rondjes lopen. Het voordeel van slaapgebrek is dat ik in het volgende vliegtuig zeven uur achter elkaar slaap. Dat schiet lekker op. Bij de douane word ik er uitgepikt om mijn koffer te openen. Ik weet dat bij KLM één gasflacon voor een zwemvest is toegestaan, maar bij veel andere maatschappijen niet. Aangezien ik er bij Southern China Airlines niet zo goed ben uitgekomen met alle Chinese teksten, heb ik me maar van de domme gehouden. Ik neem dan ook aan dat het daarover gaat en stel me in op het nemen van mijn verlies. Maar nee hoor, hoewel ik uitleg dat ik een zwemvest bij me heb, blijft de douanebeambte me herhaaldelijk vertellen dat het daar niet om gaat. Dat lijkt mij dan weer stug. Maar nee hoor, na wat gezoek haalt hij een potje sambal uit de koffer. Ze waren bang dat het honing was. De sambal mag gelukkig gewoon mee.
In de bus naar Auckland heb ik wifi en zie ik een paar leuke berichten. De plaatselijke boekhandel Readshop heeft m’n boek in de winkel gelegd, Datama-Amsterdam ook en die hebben ‘m zelfs in hun webwinkel erbij gezet. Wat leuk!
De verdere reis verloopt voorspoedig. Wat is het heerlijk om Eddy na 4 maanden weer te omarmen. Let’s go ligt er glimmend bij, bijna klaar voor vertrek. Ik zie de nieuwe ingenieuze zonnetent die Eddy ontworpen en gemaakt heeft. Hij is prachtig. Twee driehoeken gemaakt van zeildoek, gespannen over verstelbare standaards om hengels voor de haaienvangst in te zetten. De beste man van de winkel keek Eddy steeds vreemder aan toen hij meer en meer hengelspullen kwam halen. Wat moet iemand op één boot met 5 hengel-standaarden? Heel veel haaien vangen? Pas toen hij de foto van de zonnetent zag, brak er een brede glimlach door.
Ik stap voor het eerst sinds tien maanden aan boord. De geur van appeltaart komt me tegemoet. Wat voelt dit goed. Een ander leven. Het is even schakelen. Het “wat ligt waar ook alweer” zit nog niet helemaal in mijn systeem. Eddy trakteert me op een groots welkom. Hij heeft de hele boot volledig opgeruimd én schoongemaakt. Dat is nog eens een welkom. Zittend aan de appeltaart komt Eddy met een groot pak naar buiten. Het is een verlaat verjaardagscadeau. Nieuwsgierig frummel ik de verpakking open. Wat is het? Het lijkt een soort parachutestoel. Het is een vliegstoel voor paragliding. Maar dan zonder vliegzeil. Het is … een superluxe stoel om de mast mee in gehesen te worden. Wat eens geweldig idee! Dat is nog eens buiten de kaders gaan. Nu kom ik die mast niet meer uit denk ik. Laat mij maar hangen in mijn luxe stoel. Schommel de schommel. Moesten we niet vandaag al iets bovenin de mast doen?
Wat zijn de plannen? We willen de noordkust van Nieuw-Zeeland verkennen, de Bay of Islands moet prachtig zijn. Dan willen we Tonga, Samoa en Fiji aandoen, om erna weer terug te gaan naar Whangarei, Nieuw-Zeeland. Maar of we alle plaatsen aandoen hangt af van de wind. Onze catamaran houdt niet zo van aan de wind varen. We gaan het beleven. Op naar nieuw avontuur!
Op Schiphol komt bij de Gate een allerliefste bewakingshond vrolijk op me af. Hij tikt met zijn snoet op mijn heupgordel. Aardig dier. Als het baasje niet snel genoeg reageert, krijg ik een halve stomp in mijn buik. Ja, zo is het wel genoeg zeg. Ik vind je lief, je doet je werk ongekend goed, maar een buikstoot hoeft voor mij niet zo. Ik heb bewondering voor zijn neus. Ik heb aardig wat Amerikaanse dollars bij me in een zakje. Dat is handig op al die eilandjes waar geen ATM is. Door de tas en het zakje heen ruikt die hond dat geld dus. Gelukkig is mijn bedrag geheel legaal, als ik het maar even laat zien. Dat voelt overigens wat vreemd in zo’n rij wachtenden. Straks in het vliegtuig maar even extra op mijn heuptas letten.
In China is het zo warm dat ik steeds in slaap dommel bij de Gate. Dat is met zo’n heuptas vast niet zo handig. Ik ga rondjes lopen. Het voordeel van slaapgebrek is dat ik in het volgende vliegtuig zeven uur achter elkaar slaap. Dat schiet lekker op. Bij de douane word ik er uitgepikt om mijn koffer te openen. Ik weet dat bij KLM één gasflacon voor een zwemvest is toegestaan, maar bij veel andere maatschappijen niet. Aangezien ik er bij Southern China Airlines niet zo goed ben uitgekomen met alle Chinese teksten, heb ik me maar van de domme gehouden. Ik neem dan ook aan dat het daarover gaat en stel me in op het nemen van mijn verlies. Maar nee hoor, hoewel ik uitleg dat ik een zwemvest bij me heb, blijft de douanebeambte me herhaaldelijk vertellen dat het daar niet om gaat. Dat lijkt mij dan weer stug. Maar nee hoor, na wat gezoek haalt hij een potje sambal uit de koffer. Ze waren bang dat het honing was. De sambal mag gelukkig gewoon mee.
In de bus naar Auckland heb ik wifi en zie ik een paar leuke berichten. De plaatselijke boekhandel Readshop heeft m’n boek in de winkel gelegd, Datama-Amsterdam ook en die hebben ‘m zelfs in hun webwinkel erbij gezet. Wat leuk!
De verdere reis verloopt voorspoedig. Wat is het heerlijk om Eddy na 4 maanden weer te omarmen. Let’s go ligt er glimmend bij, bijna klaar voor vertrek. Ik zie de nieuwe ingenieuze zonnetent die Eddy ontworpen en gemaakt heeft. Hij is prachtig. Twee driehoeken gemaakt van zeildoek, gespannen over verstelbare standaards om hengels voor de haaienvangst in te zetten. De beste man van de winkel keek Eddy steeds vreemder aan toen hij meer en meer hengelspullen kwam halen. Wat moet iemand op één boot met 5 hengel-standaarden? Heel veel haaien vangen? Pas toen hij de foto van de zonnetent zag, brak er een brede glimlach door.
Ik stap voor het eerst sinds tien maanden aan boord. De geur van appeltaart komt me tegemoet. Wat voelt dit goed. Een ander leven. Het is even schakelen. Het “wat ligt waar ook alweer” zit nog niet helemaal in mijn systeem. Eddy trakteert me op een groots welkom. Hij heeft de hele boot volledig opgeruimd én schoongemaakt. Dat is nog eens een welkom. Zittend aan de appeltaart komt Eddy met een groot pak naar buiten. Het is een verlaat verjaardagscadeau. Nieuwsgierig frummel ik de verpakking open. Wat is het? Het lijkt een soort parachutestoel. Het is een vliegstoel voor paragliding. Maar dan zonder vliegzeil. Het is … een superluxe stoel om de mast mee in gehesen te worden. Wat eens geweldig idee! Dat is nog eens buiten de kaders gaan. Nu kom ik die mast niet meer uit denk ik. Laat mij maar hangen in mijn luxe stoel. Schommel de schommel. Moesten we niet vandaag al iets bovenin de mast doen?
Wat zijn de plannen? We willen de noordkust van Nieuw-Zeeland verkennen, de Bay of Islands moet prachtig zijn. Dan willen we Tonga, Samoa en Fiji aandoen, om erna weer terug te gaan naar Whangarei, Nieuw-Zeeland. Maar of we alle plaatsen aandoen hangt af van de wind. Onze catamaran houdt niet zo van aan de wind varen. We gaan het beleven. Op naar nieuw avontuur!
-
01 April 2017 - 10:47
Mieke:
Hoera! Gearriveerd!
Samen een appeltaart verorberen, de zeilen hijsen, beetje bungelen in een luxe bootmanstoel, de reis kan weer beginnen. Whoei!
Kus, Miek -
01 April 2017 - 10:59
Jetty Noordzij:
Wat vliegt de tijd. Heerlijk weer samen op de boot, Geniet van elkaar en het varen.
Liefs Jetty -
01 April 2017 - 11:08
Pieter:
Dat ziet er allemaal mooi en goed uit !
Van appeltaart tot zonnescherm lees ik "voorspoed".
Moge jullie reis ook zo verlopen !!
Pieter -
01 April 2017 - 11:15
Erik Van Tienhoven Van Weezel:
GENIET!!!!!!! -
01 April 2017 - 11:23
Ben Mol:
Wens jullie een hele mooie tijd! -
01 April 2017 - 15:00
Riet:
fijn dat je weer gezond en el aangekomen bent. Het genieten gaat beginnen. -
01 April 2017 - 15:26
Joke En Chris:
Dat klinkt als een prima start voor de komende maanden. Mogelijk kan Eddy nog een zonnescherm maken boven in de mast, zodat je daar rustig je appeltaart kunt verorberen zonder al te hard te verbranden..Heel veel moois toegewenst voor Nieuw Zeeland en de tropische droomeilandjes! -
01 April 2017 - 16:45
Geert Beernink:
Hallo Letsgoers,
Als het goed is ligt er ook de LAGUZ met schippers-setje Nicky en Jon.
Laguz is een 60+ voet Gunboat.
Mocht dit kloppen, doe hen de hartelijke groeten van ons (Geert en Ine van Catana Anegada).
Misschien ontmoeten jullie ook nog de eigenaar Rob. Leuke vent. Groot geworden in verpakte groente.
Wij ontmoetten hem in Licata. Hij kocht allerhande verpakte groente, flikkerde die weg en boog zich alleen over de tekst op de verpakking. Marketing , it's all about!!
Veel plezier en knap wat jullie doen.
Groetjes vanuit Kreta,
Geert en Ine -
01 April 2017 - 16:46
Geert Beernink:
Hallo Letsgoers,
Als het goed is ligt er ook de LAGUZ met schippers-setje Nicky en Jon.
Laguz is een 60+ voet Gunboat.
Mocht dit kloppen, doe hen de hartelijke groeten van ons (Geert en Ine van Catana Anegada).
Misschien ontmoeten jullie ook nog de eigenaar Rob. Leuke vent. Groot geworden in verpakte groente.
Wij ontmoetten hem in Licata. Hij kocht allerhande verpakte groente, flikkerde die weg en boog zich alleen over de tekst op de verpakking. Marketing , it's all about!!
Veel plezier en knap wat jullie doen.
Groetjes vanuit Kreta,
Geert en Ine -
01 April 2017 - 19:40
Trudy:
Wat ben je weer goed bezig eddy.
Ga genieten jullie en wij gaan weer mee genieten van jullie avontuur.
Groetjes Trudy -
02 April 2017 - 20:33
Welmoed:
lieve Rixta en Eddy, samen weer zeilen. wat zal dat weer heerlijk zijn. fijn dat je goed bent aangekomen Rixta, lekker eerst een beetje uitrusten. lieve groeten Welmoed -
02 April 2017 - 20:39
Aleid:
fantastisch rik, hoe je het hebt geklaard met al die wachttijden....MAarja, als er dan appeltaart op je wacht, yes!
liefs,aleid -
07 April 2017 - 11:06
Ron Bakker:
Ik zie dat Eddy's wifi antenne de reis ook heeft overleefd, dus de updates komen goed binnen :) Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
