Terug in Valdivia
Blijf op de hoogte en volg Rixta
02 December 2015 | Chili, Isla Sofia
Dinsdag 1 december 2015, Chili, Valdivia
De overstap van mijn werk- in mijn reiswereld voelt elke keer weer verbazingwekkend. Wat een avontuur! Het gaat steeds vloeiender.
Vrijdag ben ik op het vliegtuig van Schiphol naar Chili gestapt. Ik zit naast een Chinese man, die geen woord Engels snapt. Helaas begrijpt hij ook niet veel van het uitgebreide, volledig non-verbale mimespel van de stewardess. Vrijwel alle drankjes worden uiteindelijk aan hem voorgehouden. Hij blijft vriendelijk lachen. Dan zet ze maar sinaasappelsap voor hem neer. De keer erna dat het karretje komt, vliegt de man over mijn schoot heen om cola aan te wijzen. Hij heeft toch iets begrepen blijkbaar. Míjn nadrukkelijke en met grote gebaren uitgevoerde mime-spel, namelijk dat ik écht liever even opsta dan dat ik wil dat hij over mijn schoot naar het gangpad klimt, komt ook al niet door. Voor ik kan opstaan kruipt ie alweer over mijn benen. Ik herinner me mijn reis in China. Daar kennen ze minder individualiteit. Misschien heeft dat cultuuraspect er iets mee te maken? Als we de immigratiepapieren voor de landing krijgen, duwt de stewardess hem uiteindelijk wanhopig dan maar zowel de immigratiepapieren voor Buenos Aires de Argentina, als de immigratiepapieren voor Santiago de Chile in handen. Hij blijft er de verdere reis blij naar kijken. Ik denk dat het toch niet zoveel met cultuur te maken heeft. Ik doe nog een poging door mijn papier te laten zien en hem mijn pen aan te bieden. Hij blijft vriendelijk lachen. Ik hoop dat er bij de douane iemand Chinees spreekt, en dan heel graag in zijn dialect.
Op het busstation in Santiago vermaak ik mij maar liefst negen uur. Dat gaat goed, totdat ik er twintig minuten voor vertrek van de bus achter kom dat ik op het verkeerde perron 14 sta. Ik sta bij de streekbussen en er blijkt ook een tourbus station te zijn. Dáár is ook een perron 14. De sprint met drie koffers en een grote rugzak moet er grappig hebben uitgezien. Gelukkig zijn er veel vriendelijke mensen die even meerennen de goede kant op. Gehaald!
Eddy is al twee maanden bij onze boot in Chili. Wat is het heerlijk om hem live weer in mijn armen te sluiten. En wat is er al veel gebeurd aan de boot! Na het regenseizoen hier heeft Eddy de hele binnenkant van de boot zwart van de schimmel aangetroffen. Alles ziet er nu echter stralend wit uit, glimmend van de nieuwe twee-componentenverf. Na een coma-achtige slaap van meer dan twaalf uur slaan we aan het plannen maken. Kaarten erbij, pilots in de aanslag en op naar het avontuur!
Alsof het doodnormaal is stap ik van de ene wereld in de volgende. Ook hier is een leven met lijstjes: wat slaan we in voor de oceaan, wat moet er nog gedaan worden aan de boot. We gaan aan de slag. Maar de geluiden zijn hier anders. Het bos zingt van de vogels, naast de vrolijke markt plonzen zeehonden in de baai en de bus rammelt gezellig en heeft heel vrolijke kleuren.
De overstap van mijn werk- in mijn reiswereld voelt elke keer weer verbazingwekkend. Wat een avontuur! Het gaat steeds vloeiender.
Vrijdag ben ik op het vliegtuig van Schiphol naar Chili gestapt. Ik zit naast een Chinese man, die geen woord Engels snapt. Helaas begrijpt hij ook niet veel van het uitgebreide, volledig non-verbale mimespel van de stewardess. Vrijwel alle drankjes worden uiteindelijk aan hem voorgehouden. Hij blijft vriendelijk lachen. Dan zet ze maar sinaasappelsap voor hem neer. De keer erna dat het karretje komt, vliegt de man over mijn schoot heen om cola aan te wijzen. Hij heeft toch iets begrepen blijkbaar. Míjn nadrukkelijke en met grote gebaren uitgevoerde mime-spel, namelijk dat ik écht liever even opsta dan dat ik wil dat hij over mijn schoot naar het gangpad klimt, komt ook al niet door. Voor ik kan opstaan kruipt ie alweer over mijn benen. Ik herinner me mijn reis in China. Daar kennen ze minder individualiteit. Misschien heeft dat cultuuraspect er iets mee te maken? Als we de immigratiepapieren voor de landing krijgen, duwt de stewardess hem uiteindelijk wanhopig dan maar zowel de immigratiepapieren voor Buenos Aires de Argentina, als de immigratiepapieren voor Santiago de Chile in handen. Hij blijft er de verdere reis blij naar kijken. Ik denk dat het toch niet zoveel met cultuur te maken heeft. Ik doe nog een poging door mijn papier te laten zien en hem mijn pen aan te bieden. Hij blijft vriendelijk lachen. Ik hoop dat er bij de douane iemand Chinees spreekt, en dan heel graag in zijn dialect.
Op het busstation in Santiago vermaak ik mij maar liefst negen uur. Dat gaat goed, totdat ik er twintig minuten voor vertrek van de bus achter kom dat ik op het verkeerde perron 14 sta. Ik sta bij de streekbussen en er blijkt ook een tourbus station te zijn. Dáár is ook een perron 14. De sprint met drie koffers en een grote rugzak moet er grappig hebben uitgezien. Gelukkig zijn er veel vriendelijke mensen die even meerennen de goede kant op. Gehaald!
Eddy is al twee maanden bij onze boot in Chili. Wat is het heerlijk om hem live weer in mijn armen te sluiten. En wat is er al veel gebeurd aan de boot! Na het regenseizoen hier heeft Eddy de hele binnenkant van de boot zwart van de schimmel aangetroffen. Alles ziet er nu echter stralend wit uit, glimmend van de nieuwe twee-componentenverf. Na een coma-achtige slaap van meer dan twaalf uur slaan we aan het plannen maken. Kaarten erbij, pilots in de aanslag en op naar het avontuur!
Alsof het doodnormaal is stap ik van de ene wereld in de volgende. Ook hier is een leven met lijstjes: wat slaan we in voor de oceaan, wat moet er nog gedaan worden aan de boot. We gaan aan de slag. Maar de geluiden zijn hier anders. Het bos zingt van de vogels, naast de vrolijke markt plonzen zeehonden in de baai en de bus rammelt gezellig en heeft heel vrolijke kleuren.
-
02 December 2015 - 14:37
Erik Van Tienhoven Van Weezel:
Wat heerlijk om weer met en bij elkaar te zijn. Ik wens jullie een heerlijke en fijne tijd. Met rust en avontuur. Hoop jouw Rixta als je of jullie terug zijn weer eens te treffen en te spreken. Ben je nog altijd dankbaar voor wat je voor mij en daardoor ook voor ons gedaan hebt. Wij wensen jullie mazzel en broche. Groet Erik en Lydia. -
02 December 2015 - 14:41
Mieke:
Whoei!! Terug op je tweede huis! Gewoon weer fijn samen zijn, klussen, plannen maken, winterkleren opbergen, genieten, reizen.
Liefs, Miek -
02 December 2015 - 14:55
Riet:
Fijn dat de reis voorspoedig is gegaan.
Jammer dat er geen film van je reis in het vliegtuig is gemaakt. Ik had het wel eens willen zien, hoe jij, je met die chinees bezig hield.
Liefs Riet
-
02 December 2015 - 15:00
Agnes:
Weer helemaal geland op jullie plekje op deze aardbol. En "gewoon" verder varen..
Ik wens jullie een hele fijne en byzondere vaart,
Groetjes agnes -
02 December 2015 - 18:33
Jenke En Ruud:
Hoi Eddy en Rixta
Fijn dat jullie je reis gaan vervolgen Wij lezen weer met veel plezier mee !! Knap van Eddy dat hij de schimmels weg heeft kunnen krijgen Succes met de planning en de bevoorrading en alvast veel plezier We zijn heel benieuwd hoe jullie gaan varen nu Groetjes Ruud en Jenke
-
02 December 2015 - 21:10
Trudy:
Fijn dat je goed bent aangekomen bij jullie boot.
Het avontuur begon dus al in het vliegtuig...
Ik ga weer uitkijken naar jullie avonturen .
Geniet lekker, liefs Trudy x -
03 December 2015 - 09:22
Welmoed:
lieve Rixta en Eddy,
Wat heerlijk dat jullie weer bij de boot zijn. Weer een groot avontuur tegemoet
.Succes met de voorbereidingen en geniet van alles om je heen.
behouden vaart.
liefs Welmoed -
03 December 2015 - 12:26
Jantien:
Ja, net als alle anderen: heerlijk voor jou en jullie om weer verder te gaan, maaruhhhhh .... vooral heerlijk voor ons dat we weer regelmatig allemaal avonturen en zon naar onze computer gestuurd krijgen!!!!
Dank daarvoor, nu alvast.
Liefs en dikke zoen -
03 December 2015 - 13:10
Wouter En Hermine:
Wat geweldig dat het weer gelukt is Rixta met al die koffers en Chinezen op je pad.
Heel veel plezier samen in jullie mooie, vernieuwde en vooral schone boot!
We zijn benieuwd naar de volgende verhalen! Liefs Wouter en Hermine -
04 December 2015 - 22:25
Justine:
Wat leuk om weer over jullie te lezen. Daar ben jij weer voor nodig Rixta!
En Eddy heeft lekker schoon schip gemaakt, dat helpt.
Veel plezier samen! Justine
-
07 December 2015 - 20:36
Melitta:
Heerlijk dat jullie weer samen zijn ! Liefs Gerard en Melitta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
