19 t/m 24 januari 2014; Frankrijk in de Carieb
Blijf op de hoogte en volg Rixta
25 Januari 2014 | Guadeloupe, Terre-de-Haut
Maandag 20 januari; Yachtclub gesloten
We hebben de Yachtclub kort na aankomst al gevonden. Het ligt nogal afgelegen helemaal aan de andere kant van de baai. We gaan dagelijks langs. Na twee dagen achtereen een gesloten boel te hebben aangetroffen komen we erachter dat Jerome, de volgens de pilot erg actieve eigenaar, ziek is. Langdurig. Oeps, ons pakketje wordt daar volgens internet morgen geleverd. Gelukkig mogen we het bij de buren of bij het restaurant Couleurs du Monde verderop in het dorp laten afleveren. We maken twee prachtige waterdichte brieven voor UPS en hangen die op het hek en aan de brievenbus van de Yachtclub, stevig met touwtjes en tape vastgebonden.
Vrijdag 24 januari; pakje zoek
We gaan dagelijks bij alledrie de adressen langs. Het pakje is zoek. Allerlei supervriendelijke mensen van de restaurants, het postkantoor en het toeristenbureau denken en zoeken mee. Maar wie op het eiland voor UPS bezorgd? Het is onbekend. Heel UPS is hier niet echt bekend eerlijk gezegd. Op internet verschijnt vandaag dat we 'exceptionelle' zijn en dat er een briefje is achtergelaten met het nummer dat we moeten bellen. Ja ... en dat briefje zit dus in de brievenbus van ... en daar kunnen we dus voorlopig niet bij. De mevrouw van het alles-servicebedrijfje (internetcafé/wasserette/broodbezorging/watervoorziening) helpt ons uit de brand. Ik ken haar inmiddels aardig, want ik heb al een paar ochtenden voor mijn werk zitten internetten bij haar. In rap Frans belt ze met Pointe A Pitre in Guadeloupe. Daar blijkt de douane eerst invoerrechten te willen ontvangen. Ah, dat verklaart een boel. We betalen meteen maar, hebben we dat gehad. Het zijn intussen boutjes 'exceptionelle'. Dinsdag in de namiddag zal het pakje, als alles goed gaat, bezorgd worden bij het multi-servicebedrijfje.
Grandioze zeilmaker
Afgelopen maandag hebben we Philippe ontmoet. Tijdens een wandeling langs Marigot bay zoeken we zijn zeilmakerij op. Wat een adembenemende plek. Eenvoudig houten open huis tussen de bomen, natuurlijke windventilatie, naaimachine naast een gat in de vloer waar hij kan zitten, eenvoudig en zeer geordend. Het straalt een enorme rust uit. Twee kleine hondjes blijven welopgevoed achter een denkbeeldige lijn op de vloer waar geen hondenharen mogen komen. We treffen een aards mens, zeer contactueel, zeer vriendelijk.
Wat een wereld van verschil met de zeilmaker op St. Maarten die niet kwam opdagen op het werk, waardoor zijn bazin alle boze klanten moest opvangen en zij ons chagrijnig vertelde dat hij zowiezo ontslagen zou worden. Nou, dat gaf vertrouwen. Wat dagen later was de man er wel en vertelde hij ons volkomen ongeïnteresseerd dat er niets meer van ons zeil te maken was. Dat we een nieuwe moesten en dat dat zo'n drie weken zou duren, waarschijnlijk. Hij zou ons een offerte sturen en zei erbij dat als hij dat vergat we hem maar weer moesten mailen. Toen we een week later het oude zeil ophaalden hadden we nog geen offerte. Twee volle weken later wel, peperduur en levertijd onbekend omdat het in Zuid-Afrika gemaakt zou worden.
Philippe maakt zijn zeilen zelf. Een ambachtsman. Hij komt ons oude zeil ophalen op een elektronisch rijdend skateboard. Hij legt uit dat ons oude zeil na 12 jaar trouwe dienst 'fatigué' is. Moe dus, kijk, dat is te snappen. En ja, wat wil je, krijgt dat zeil op z'n bejaarde dag zo'n onweersbui over zich heen. Geen wonder dat het scheurt en moe is. Dezelfde avond spreken we af bij het kerkje waar hij toch langs komt met z'n motor om z'n dochter op te halen. Hij heeft een heel redelijke offerte. Hij blij, wij blij. Drie dagen later staat hij bij ons aan boord zijn handwerk te bewonderen. Energiek en trots loopt hij alles na, het past perfect. Hij roept: C'est magnifique! Volkomen terecht.
Ontmoeting met dolfijn
Als we terugvaren met de bijboot zie ik een mevrouw snorkelen en nogal komisch spartelen. Eenmaal vlakbij gebaar ik haar dat we haar echt gezien hebben en om haar heen zullen varen. Wellicht kan ze niet zo goed zwemmen. Ze gebaart dat er een dolfijn in het water is. Terug bij onze boot trek ik snel mijn zwempak aan. Inderdaad zien we één grote eenzame dolfijn tussen de boten hier rondzwemmen. Ik zet snel mijn snorkelbril op en zwem erheen.
Wouw ...
De dolfijn is dichtbij en komt echt even kijken. Ik steek m'n arm uit en kan 'm bijna aanraken. Zo tam is 'ie niet. Hij komt eerst met z'n snoet naar m'n hand en zwemt dan op enige afstand langs. Het is een rustige dolfijn. Een tijdlang zwemt 'ie even weg en komt dan weer terug om vervolgens een stukje samen op te zwemmen. Waarom zou 'ie alleen zijn? Hij ziet er niet ziek uit. Oud misschien? Overlijden dolfijnen in eenzaamheid? Als ik wat erg ver van onze eigen boot begin te raken zwaai ik 'm uit. Dag dolfijn! Goede reis, waarheen dan ook.
We hebben de Yachtclub kort na aankomst al gevonden. Het ligt nogal afgelegen helemaal aan de andere kant van de baai. We gaan dagelijks langs. Na twee dagen achtereen een gesloten boel te hebben aangetroffen komen we erachter dat Jerome, de volgens de pilot erg actieve eigenaar, ziek is. Langdurig. Oeps, ons pakketje wordt daar volgens internet morgen geleverd. Gelukkig mogen we het bij de buren of bij het restaurant Couleurs du Monde verderop in het dorp laten afleveren. We maken twee prachtige waterdichte brieven voor UPS en hangen die op het hek en aan de brievenbus van de Yachtclub, stevig met touwtjes en tape vastgebonden.
Vrijdag 24 januari; pakje zoek
We gaan dagelijks bij alledrie de adressen langs. Het pakje is zoek. Allerlei supervriendelijke mensen van de restaurants, het postkantoor en het toeristenbureau denken en zoeken mee. Maar wie op het eiland voor UPS bezorgd? Het is onbekend. Heel UPS is hier niet echt bekend eerlijk gezegd. Op internet verschijnt vandaag dat we 'exceptionelle' zijn en dat er een briefje is achtergelaten met het nummer dat we moeten bellen. Ja ... en dat briefje zit dus in de brievenbus van ... en daar kunnen we dus voorlopig niet bij. De mevrouw van het alles-servicebedrijfje (internetcafé/wasserette/broodbezorging/watervoorziening) helpt ons uit de brand. Ik ken haar inmiddels aardig, want ik heb al een paar ochtenden voor mijn werk zitten internetten bij haar. In rap Frans belt ze met Pointe A Pitre in Guadeloupe. Daar blijkt de douane eerst invoerrechten te willen ontvangen. Ah, dat verklaart een boel. We betalen meteen maar, hebben we dat gehad. Het zijn intussen boutjes 'exceptionelle'. Dinsdag in de namiddag zal het pakje, als alles goed gaat, bezorgd worden bij het multi-servicebedrijfje.
Grandioze zeilmaker
Afgelopen maandag hebben we Philippe ontmoet. Tijdens een wandeling langs Marigot bay zoeken we zijn zeilmakerij op. Wat een adembenemende plek. Eenvoudig houten open huis tussen de bomen, natuurlijke windventilatie, naaimachine naast een gat in de vloer waar hij kan zitten, eenvoudig en zeer geordend. Het straalt een enorme rust uit. Twee kleine hondjes blijven welopgevoed achter een denkbeeldige lijn op de vloer waar geen hondenharen mogen komen. We treffen een aards mens, zeer contactueel, zeer vriendelijk.
Wat een wereld van verschil met de zeilmaker op St. Maarten die niet kwam opdagen op het werk, waardoor zijn bazin alle boze klanten moest opvangen en zij ons chagrijnig vertelde dat hij zowiezo ontslagen zou worden. Nou, dat gaf vertrouwen. Wat dagen later was de man er wel en vertelde hij ons volkomen ongeïnteresseerd dat er niets meer van ons zeil te maken was. Dat we een nieuwe moesten en dat dat zo'n drie weken zou duren, waarschijnlijk. Hij zou ons een offerte sturen en zei erbij dat als hij dat vergat we hem maar weer moesten mailen. Toen we een week later het oude zeil ophaalden hadden we nog geen offerte. Twee volle weken later wel, peperduur en levertijd onbekend omdat het in Zuid-Afrika gemaakt zou worden.
Philippe maakt zijn zeilen zelf. Een ambachtsman. Hij komt ons oude zeil ophalen op een elektronisch rijdend skateboard. Hij legt uit dat ons oude zeil na 12 jaar trouwe dienst 'fatigué' is. Moe dus, kijk, dat is te snappen. En ja, wat wil je, krijgt dat zeil op z'n bejaarde dag zo'n onweersbui over zich heen. Geen wonder dat het scheurt en moe is. Dezelfde avond spreken we af bij het kerkje waar hij toch langs komt met z'n motor om z'n dochter op te halen. Hij heeft een heel redelijke offerte. Hij blij, wij blij. Drie dagen later staat hij bij ons aan boord zijn handwerk te bewonderen. Energiek en trots loopt hij alles na, het past perfect. Hij roept: C'est magnifique! Volkomen terecht.
Ontmoeting met dolfijn
Als we terugvaren met de bijboot zie ik een mevrouw snorkelen en nogal komisch spartelen. Eenmaal vlakbij gebaar ik haar dat we haar echt gezien hebben en om haar heen zullen varen. Wellicht kan ze niet zo goed zwemmen. Ze gebaart dat er een dolfijn in het water is. Terug bij onze boot trek ik snel mijn zwempak aan. Inderdaad zien we één grote eenzame dolfijn tussen de boten hier rondzwemmen. Ik zet snel mijn snorkelbril op en zwem erheen.
Wouw ...
De dolfijn is dichtbij en komt echt even kijken. Ik steek m'n arm uit en kan 'm bijna aanraken. Zo tam is 'ie niet. Hij komt eerst met z'n snoet naar m'n hand en zwemt dan op enige afstand langs. Het is een rustige dolfijn. Een tijdlang zwemt 'ie even weg en komt dan weer terug om vervolgens een stukje samen op te zwemmen. Waarom zou 'ie alleen zijn? Hij ziet er niet ziek uit. Oud misschien? Overlijden dolfijnen in eenzaamheid? Als ik wat erg ver van onze eigen boot begin te raken zwaai ik 'm uit. Dag dolfijn! Goede reis, waarheen dan ook.
-
25 Januari 2014 - 22:24
Mieke:
Het verhaal van het zoekgeraakte pakketje. Ach, het geeft de tijd om te werken, een boeiende zeilmaker te ontmoeten en een eenzame dolfijn gezelschap te houden. Magnifique!
Tot binnenkort! Kus! Miek xxx
-
26 Januari 2014 - 12:28
Melitta:
Wat klinkt dat allemaal goed! Wat fijn dat dat zeil nou gewoon goed gemaakt is! Geeft vertrouwen. En die
dolfijn.....ik ben geloof ik wat jaloers ;) Geniet maar lekker door zo! Liefs Meliet -
26 Januari 2014 - 14:25
Patricia:
Wat ontzettend fijn dat het zeil weer helemaal goed is:-)
Wat een belevenis zeg Rixta om met een dolfijn te zwemmen,
echt geweldig leuk zeg!!!
Geniet maar lekker samen, hier is het kwakkelweer en in het
Noorden van het land sneeuwt het!!!
Liefs van Patricia x -
26 Januari 2014 - 16:23
Welmoed:
Zijn nu alle zeilen weer heel? Wat fijn om met een goed zeil te vertrekken.
Wat een bof om zo dicht bij een dolfijn te komen, goede reis verder
liefs van Welmoed -
27 Januari 2014 - 02:02
Ìlja:
Heerlijke verhalen weer! En goeie coupe Ed ;P
Veel plezier daar,
Ilja -
27 Januari 2014 - 09:12
Ing. G.J. Bilkert:
Goede ochtend beiden,
Mooi avontuur en blijf genieten.
Wilt u bij gelegenheid www.anwigema.nl bekijken ?
Uw reactie wordt gewaardeerd.
Met vriendelijke groet, gJb
-
27 Januari 2014 - 09:45
Jacqueline Van Dijk-Walrave:
Wat gaaf om zo dicht bij een dolfijn te komen. Echt gaaf!!! Leuke verhalen weer! Heel veel plezier in de zon, Jacq -
27 Januari 2014 - 11:36
Erik Van Tienhoven:
Wat is het grandioos dat jullie zo steeds te volgen zijn! Mvg.Erik -
27 Januari 2014 - 18:30
Gerard:
Wat een verrassing dat het zeil toch gemaakt kon worden! De boot - wat jij, Eddy, al eerder opmerkte - wordt steeds sterker en completer 'op zijn oudere dag'. Lieve groet. -
31 Januari 2014 - 07:11
Simone:
Lieve Rixta
Gefeliciteerd met je verjaardag van ons allen hier! Wij zitten lekker te ontbijten en stappen zo in de vrieskou op de fiets naar school en werk. Geniet ook dit jaar weer van je avonturen, zon, zee en warmte....fijne dag, dikke kus Simone -
31 Januari 2014 - 21:51
Rita Van Slooten:
Lieve Rixta
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag of heb je daar nauwelijks contact met welke dag en datum het is. Ook een goed " nieuw jaar" gewenst. Ik hoop dat het nieuwe zeil jullie veel geluk en comfort zal brengen.
Ik vind het af en toe bijna te spannend wat jullie allemaal meemaken, moeten doorstaan en oplossen.
Ik loop alleen maar af en toe een nat pak op bij het rondbrengen van de zaterdagse post
Veel genoegen met het vervolg, groet Rita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
